Halfgeknotte strandschelp (Spisula subtruncata) is een in zee levend tweekleppig weekdier.

De schelp is min of meer driehoekig van vorm en is aan de ene kant meer afgerond dan aan de andere kant. De umbo ligt ongeveer in het midden. Het afgeplatte gedeelte aan beide kanten van de umbo is waaiervormig gegroefd wat vooral goed te zien is bij verse exemplaren. Deze groefjes vormen een belangrijk onderscheidend kenmerk ten opzichte van verwante soorten. De schelp is enigszins variabel in vorm en dikte. In rustige milieus met een kleiig tot siltige bodem kan de schelp dunner zijn dan in een milieu met meer waterbeweging en een grover bodemsediment. Het slot is heterodont met cardinale en laterale tanden. De laatste vertonen dwarse groeven (gecrenuleerd) wat Spisula onderscheidt van Mactra die gladde laterale tanden heeft. De schelp heeft weinig sculptuur en is vrijwel tot geheel glad met uitzondering van de groefjes aan weerszijden van de umbo. Er zijn verder alleen fijne groeilijnen. Verse exemplaren zijn crèmewit of geelwit met een grijsgeel tot donkerbruin periostracum (opperhuid). Oude kleppen op het strand zijn geelbruin, donkerbruin, blauwgrijs of zwart verkleurd. De halfgeknotte strandschelp is samen met de kokkel de meest algemene schelp van de Belgische en Nederlandse stranden.