IJslanderschaap is een schapenras dat tot de Noordse kortstaartschapen behoort.

Middelmatig tot groot met vrij korte poten en een bijzonder brede rug waardoor het een heel robuust voorkomen heeft. Gezicht en poten zijn vrij van wol. De vacht kan tot 17 verschillende kleuren en tinten aannemen, van wit over bruin tot zwart en is vaak ook gevlekt. Omdat de schapen voor de winter normaal niet geschoren worden, zijn ze goed bestand tegen de koude. Ter bescherming van dit ras is het in IJsland verboden schapen te importeren. Bij dit schapenras werd een bepaald gen ontdekt, dat ertoe bijdraagt dat er vaak meerlingengeboortes zijn. Normaal worden tweelingen geboren, maar in zeer zeldzame gevallen kunnen zelfs zeslingen geboren worden. Zo'n 2000 landbouwers houden zich bezig met de schapenfok als hoofd- of nevenactiviteit. Het fokken van IJslanderschapen stelt geen hoge eisen. De schapen voeden zich vooral met gras op de vrije weidegronden aan de randen van de hoogvlaktes. Ze worden bijna uitsluitend voor de vleesproductie gefokt. De lammeren zijn reeds na 4 à 5 maanden slachtklaar en wegen dan 30 à 40 kg. Het vlees is lekker en is een delicatesse.