Stinkende gouwe (Chelidonium majus) is een algemeen voorkomende vaste plant uit de papaverfamilie (Papaveraceae), de enige in het geslacht Chelidonium.

Kleine, gele bloemen en op eikenblad gelijkende bladeren, bevat oranje-geel melksap en groeit vooral langs heggen en op ruige plaatsen. Wordt ook wrattenkruid genoemd.
De bloem is heldergeel en 2-2,5 cm breed, 2 kelkbladeren, 4 kroonbladeren en veel meeldraden en een stamper.
2-6 bloemen vormen los scherm, dat van april tot in de herfst bloeit.
Blad is oneven geveerd of diep ingesneden en grof gekarteld, onderkant blad blauwgroen.
Doosvrucht 2–5 cm lang, kan van onderaf met 2 kleppen geopend worden. Zaden worden door mieren versleept om witte zaadsluier (mierenbroodje) waar zij dol op zijn.
Middeleeuwen gebruikt galklachten en oogziekten. Gele sap werd tegen wratten ingezet, van bladeren getrokken mengsel werd gezien als probaat middel tegen lichaamsbeharing.
Vergiftiging met de sappen kan worden omschreven als een morfinevergiftiging.
In de fytotherapie wordt de plant gebruikt in de vorm van tinctuur.