Paardenbloem (Taraxacum officinale) uit composietenfamilie (Asteraceae).
In april kunnen ze hele weilanden geel kleuren, er zijn meer dan 250 microsoorten.
Het bloemhoofdje van de paardenbloem bestaat enkel uit gele lintbloemen. De stengel is hol en heeft geen bladeren. De bladeren staan in een bladrozet bij elkaar. Ze zijn diep ingesneden tot bochtig getand. De penwortel kan decimeters diep de grond in dringen.
Vrucht nootjes met hun vruchtpluis worden door de wind verspreid (anemochorie).
Het melksap bevat eiwit, hars en taraxine. Paardenbloemen zijn eetbaar..
De jonge blaadjes worden verkocht als molsla. De bloem is voor zaadzetting eetbaar, daarna niet meer.
De wortel in gedroogde vorm wordt wel tegen nier- en galkwalen gebruikt.
Afkooksel van wortels en geperst wortelsap is bruikbaar voor behandeling van artritis.
De wortels en bladeren hebben een eetlustopwekkende werking.
De melk kan gebruikt worden tegen puistjes door ze rechtstreeks aan te brengen.