Dwerggans (Anser erythropusis) vrij zeldzaam, neemt wereldwijd sterk in aantal af en daarom als kwetsbaar op de Rode Lijst van de IUCN staat.

Heeft een opvallende gele oogring en een roze snavel.
Lichaamslengte man 65 cm, vrouwtje 53 cm.
Deze gans leeft nabij toendrameren en moerassen. In de winter zoekt hij grasland en zoutmoerassen op. Deze vogel is een echte vegetariër; hij voedt zich eigenlijk alleen met gras en zaden.
Broedgebieden: Noord Scandinavië en schiereiland Kola (Rusland) en westelijk Siberië. Deze overwinteren rond Zwarte en Kaspische Zee, in Griekenland en Turkije, kleine aantallen in Hongarije en Duitsland.
In 1979 startte in Zweden een introductieprogramma. Jonge dwergganzen werden geadopteerd door brandganzen. Deze brandganzen en hun pleegkuikens werden losgelaten in Zweeds Lapland, sommigen overwinterden in Nederland.
De dwerggans was voor 1980 in Nederland en Vlaanderen een uiterst zeldzame wintergast, die hoogstens één keer per jaar werd gezien, sindsdien steeg het aantal waarnemingen vooral in de maanden december, januari en februari.